Geçen günlerde liseden bi dostuma out oldum. Bunu uzun zamandır düşünüyordum. Çünkü değer verdiğim biriydi ve ona karşı dürüst olmadığımı hissediyordum. Bu da yakın çevremdeki herkese cinsel yönelimim konusunda şeffaf olduğum gerçeğini düşünürsem. Zaten tepkisini ön görebileceğim biriydi. "Olabilir." dedi. Olumsuz bir tepki vermedi, çok şaşırdığını da hissetmedim. Hatta ben ondan daha çok soru ve merak beklerdim ama o bu konuda çekimser burdu, belki gerçekten de bilmesinin gerekli olmadığını düşünüyordu. Ben de aksine lisede ve geçmişte yanlış bildiği yada benimle ilgili eksik kalan ne varsa tamamlamaya çalıştım ve bu durum biraz absürt bir hal aldı gibi hissettim. Belki ben cinsel yönelimimi resmi olarak bilmesini istemediğim ve bilmesinde sakınca duymadığım insanlar arasında bir denge kuramadım. O dostum bilmesini istemediğim biri değildi, ama birden de sakınca duymadığım insanlarla olan iletişim şekline geçme onun için de tam oturmamış olabilir.
Velhasıl açıldım da ne oldu? Çok mu melem birşey bu açılmak? Evet, işkence gibi gelen ailemin yanındaki yaz tatillerinde kendimi artık daha özgür hissedeceğim. Bir kişi ile de olsa, burayı zihnimde yıkmayı ve kendim için belli sınırlarda özgürleştirmeyi başardım. Artık İzmir'deki yaşantımdan daha açık bir şekilde bahsedebileceğim, ortak bir arkadaşımızın beni hetero sanarak söylediği bir cümleye birlikte gülebileceğim biri var.^^
(Resmin esprisi: Coming out ile aynı anlama gelen "dolabından çıkmak" kalıbı.)
0 yorum:
Yorum Gönder